Socrates kwam in aanraking met politiek, ondanks het feit dat hij zich hier eigenlijk voor geroepen voelde. 

 

Veel mensen vonden hem irritant en grof, omdat hij hen in een zekere mate gekwetst had door hen met de neus op de feiten te duwen. 

Hij mocht in 406 v.C. geen filosofielessen meer geven en werd veroordeeld tot het drinken van 'de gifbeker'. 

 

Hij werd veroordeeld omdat hij ervan verdacht werd om nieuwe goden te aanbidden, en omdat hij de jeugd zou misleiden om daar ook in te geloven. Ondanks het feit dat hij zodanig zijn aanklagers in het nauw kon drijven door zijn manier van spreken, kon hij net niet de helft van de jury overhalen om hem van de klacht te verlossen. 

 

Socrates werd uiteindelijk veroordeeld omdat de jury boos werd door zijn 'spottende gedrag'. Hij koos zelf voor de gifbeker, dit was een trage methode om te sterven, maar zo kon hij nog een tijd spreken met zijn leerlingen. 

 

Plato heeft ook het proces van een stervende Socrates beschreven, dit heeft de benaming de Apologie gekregen. De dood van Socrates is en blijft een van de meest aangrijpende gebeurtenissen in de filosofie. 

 

Want we weten allemaal dat hij eigenlijk ten onrechte veroordeeld werd.