Socrates was een man die leefde voor de filosofie. Hij was iemand die zijn dagen doorbracht op straat, waar hij mensen ondervroeg en conversaties met hen voerde. 

 

Hij verteld mensen voornamelijk feiten, dus geen gevoelens of meningen. Al zijn woorden hadden echter eenzelfde doel, namelijk: mensen hun menselijke kwaliteiten aan te tonen. 

 

Waar Socrates achter de schermen mee bezig was, was het opvoeden van de geesten van de mensen waarmee hij in contact kwam, hij wilde hen aansporen om na te denken over zichzelf. 

Hij had een aantal manieren om dialogen te starten, zo praatte hij bijvoorbeeld met de mensen over leven en dood, over de aard van menselijke plichten, over wat goed en kwaad is. Zo liet hij mensen nadenken en probeerde hen mee te trekken in wat hij zelf geloofde. 

 

Socrates probeerd de mensen te laten inzien dat ze eigenlijk helemaal niets weten. Alsof de mens eigenlijk onwetend is. 

 

De uitspraak van Socrates rond het feit dat wij, mensen, eigenlijk niets weten, vond men echter niet altijd aangenaam om te horen. Hij werd gezien als een echte provocateur.